Lieve jullie,

Ik ben nu al meer dan twee maanden in Vietnam, kan jij het geloven? De tijd gaat ongelofelijk snel. Nog maar een paar weekjes stage en dan zit onze tijd in het CSDS huis alweer op. Gelukkig hebben we een heel mooi vooruitzicht: met de backpacks op onze ruggen de wijde wereld in en de mooiste plekjes van Vietnam en Thailand verkennen. Stiekem zijn Inge en ik al een beetje aan het aftellen voordat het zo ver is. Maar aan de andere kant hebben we niets eens tijd om af te tellen, want we hebben het nog mega druk.

De laatste weken zijn we veel bezig geweest met onze schoolopdrachten en met ons onderzoek. Al eerder schreef ik dat de juffen graag hun independence lessen willen verbeteren. Dit doen wij aan de hand van het maken van nieuw lesmateriaal en een handboek hoe ze dit lesmateriaal moeten gebruiken. Elke avond hebben we non-stop geknutseld en aan het materiaal gewerkt. Ik denk dat onze kamergenootjes blij zijn dat we eindelijk klaar zijn, want de kamer werd er een troep van (20 pizzadozen, stukken karton, papier, scharen.. ).
Afgelopen vrijdag hielpen wij met een workshop voor de juffen over het maken van eigen lesmateriaal. Daar lieten wij zien wat we gemaakt hadden. De juffen waren erg enthousiast en begonnen te klappen. We vroegen of ze feedback hadden, maar er kwam niet veel uit. De juffen geven daarentegen wel veel feedback aan elkaar, het is net een kippenhok als zij met elkaar praten. We vragen ons daarom wel af of ze ons lesmateriaal écht goed vonden of dat het meer sociaal wenselijk was. Feedback geven ligt gecompliceerder in de Vietnamese cultuur hebben we gemerkt.

De obstacle run was trouwens zo vet! We deden met zijn negenen mee. Om 05:45 zaten we op de scooter, allemaal dezelfde shirts aan, richting het park waar het plaatsvond. We vreesden voor de eerste obstakel, genaamd ‘the human barbecue’. Het bleek niets meer dan een laag vuurtje waar je gemakkelijk overheen kon springen. De fotografen hingen zo laag mogelijk bij de grond om er nog een vette foto van te maken. De andere obstakels waren daarentegen best wel uitdagend! Klimmen over muren, glijden langs touwen en tijgeren onder prikkeldraad. Sommige dingen zijn in je eentje onmogelijk maar je team helpt je dan over/door/onder de obstakel heen. Het was echt een super vette ervaring om dit te doen met zijn allen. Na de finish was er nog een soort festival waar we lekker hebben gechilled op het gras onder het genot van een paar biertjes. Oh en de terugweg was ook een ervaring! Het was ongeveer 50 minuten met de scooter wat al best ver is, maar het weer maakte het een stuk grotere uitdaging. Ik heb, niet gelogen, nog nooit zo’n harde storm gezien. Zeiknat en rillend kwamen we thuis. Na een lekkere douche heeft iedereen z’n chillkleren aangetrokken en hebben we met een pizzaatje de leuke dag afgesloten.

De Dutch culture night was ook al zo leuk! CSDS vroeg of wij deze wilden organiseren, aangezien we nu met twaalf Nederlandse mensen in het huis wonen wat best bijzonder is. Er kwamen ongeveer dertig mensen en het was een avond vol met pepernoten, zaklopen, hutspot, koekhappen, Guus Meeuwis, spijkerpoepen, een Hollandse quiz, kaas met mosterd en vooral veel gezelligheid. Nu ik een tijd in Vietnam woon ga ik ons eigen kikkerlandje toch wel meer waarderen.

Inge en ik gaven vorige week een workshop over autisme aan de medewerkers van CSDS. Zij hadden gevraagd of we dit wilden doen, aangezien zij wanneer zij in onze klas aan het werken zijn ook in contact komen met de kinderen. Het was bijzonder om te zien hoe weinig zij weten over autisme en andere stoornissen, zelfs de bazin van CSDS. Het voelde goed om ze wat meer hierover te vertellen. We hebben ook een discussie gestart over het feit dat, naar mijn mening, internationale vrijwilligers (vooral diegenen die hier maar voor een paar weekjes zijn) soms meer kwaad dan goed kunnen doen. Na aanleiding daarvan hebben we een handleiding voor nieuwe internationale vrijwilligers gemaakt die met speciale kinderen gaan werken maar die hier nog geen ervaring mee hebben.

Vorig weekend zouden we een tripje gaan maken naar Mai Chau. Dit tripje hebben we maar geplaatst naar volgend weekend, want we hadden de nacht ervoor een iets te leuke avond gehad. We zijn naar Lotte Tower gegaan, een gebouw met 65 verdiepingen. Er was een ladiesnight op de bovenste verdieping. Onder het genot van gratis cocktails en een supermooi uitzicht hebben we de hele nacht gedanst.

In mijn volgende blog lezen jullie hoe het tripje naar Mai Chau is geweest. Daarnaast lezen jullie over onze laatste weken op stage en hoe we een start gaan maken met onze reis <3

Liefs,
Filou xxx