Nog maar vier nachtjes slapen
Door: Filou de Lorijn
Blijf op de hoogte en volg Filou
31 Augustus 2015 | Nederland, Nijmegen
Lieve jullie,
Nog vier nachtjes slapen en dan vertrek ik naar Vietnam voor mijn grote avontuur, drie maanden stage lopen bij Hope Center en nog 1 maand backpacken in dit prachtige land. Bij alles wat ik aan het doen ben besef ik dat dit misschien wel de laatste keer is. De laatste keer met de fiets voordat ik deze vier maanden in de schuur parkeer, de laatste keer hardlopen met mijn hardloopmaatjes, de laatste keer knuffelen met Sander, de laatste keer dat ik mijn vriendinnen zie. Dat klinkt heel dramatisch, maar dat valt echt wel mee. Ik heb er vooral heel veel zin in!
Vorige week ben ik op kamp geweest met de minor, deze stond in het teken van kennismaking. Bij aankomst kregen we een jojo waarmee we ons gedurende 5 minuten in stilte mochten vermaken. Vervolgens kozen we een partner waarmee we nog 5 minuten mochten jojoën, waarna we gingen bespreken hoe het voelde. Yes! Goed begin van het kamp dacht ik zo. Gelukkig deden we later ook leuke spellen die ook werkelijk ergens op sloegen :-)
Tijdens het kamp heb ik de rest ontmoet die naar Vietnam gaat. Stuk voor stuk allemaal leuke mensen waarmee we samen in het huis gaan wonen. Een meisje die vorig jaar ook naar Vietnam is geweest kwam nog even op bezoek bij het kamp om haar ervaringen te vertellen. Ze vertelde dat er in de weekenden allemaal leuke uitstapjes met overnachtingen worden georganiseerd. Het ene weekend naar de mooie rijstvelden van Sapa, het andere weekend genieten van het uitzicht van Ha Long Bay. Hoe chill is dat!
Afgelopen vrijdag hadden we de Prepare4Change training. Deze is georganiseerd door Eye4Asia, de organisatie die zo ongeveer alles voor ons heeft geregeld in Vietnam. Die dag hebben we geleerd over de cultuur in Vietnam, en dat was niet mis. Ik heb veel gehad aan de tips die pastor Tuan aan ons gaf, een pastor met Vietnamese roots. Hij vertelde dat hiërarchie belangrijk is in dit land. Als vrijwilliger sta je helemaal onderaan in de rang en zo dien je je ook te gedragen. Wanneer je op je eerste stagedag zal zeggen dat je komt voor ‘research’, dan plaats je je eigenlijk gelijk aan de directeur en dat zal niet gewaardeerd worden. Mijn voornemen is dan ook om echt de tijd te nemen om kennis te maken op stage en een band op te bouwen, voordat je het woord ‘research’ überhaupt laat vallen. Nog een no-go: Nederlanders zijn heel direct en dit zijn Vietnamezen over het algemeen juist niet. Ik ben het gewend om te vragen waarom of met welke reden iemand iets doet, maar in de Vietnamese cultuur wordt dit opgevat alsof diegene verantwoording aan je af moet leggen. Ach, iedereen kan je van alles vertellen over een land, de mensen en hun cultuur. Ik ga er vooral zonder verwachtingen heen, dan kan het ook nooit tegenvallen!
Deze week hebben we de zogenaamde intensive week op de HAN. Elke dag van 08:45-18:00 naar school, waarbij je in de avonduren nog net genoeg tijd hebt om de laatste dingen te regelen, je backpack in te pakken en afscheid te nemen. Elke dag begint met Engelse les, opgevolgd door 5 vakken waarin alles wordt uitgelegd wat je de komende maanden nodig hebt.
Dit zal mijn laatste reisverslag vanuit Nijmegen zijn,
Liefs!
Nog vier nachtjes slapen en dan vertrek ik naar Vietnam voor mijn grote avontuur, drie maanden stage lopen bij Hope Center en nog 1 maand backpacken in dit prachtige land. Bij alles wat ik aan het doen ben besef ik dat dit misschien wel de laatste keer is. De laatste keer met de fiets voordat ik deze vier maanden in de schuur parkeer, de laatste keer hardlopen met mijn hardloopmaatjes, de laatste keer knuffelen met Sander, de laatste keer dat ik mijn vriendinnen zie. Dat klinkt heel dramatisch, maar dat valt echt wel mee. Ik heb er vooral heel veel zin in!
Vorige week ben ik op kamp geweest met de minor, deze stond in het teken van kennismaking. Bij aankomst kregen we een jojo waarmee we ons gedurende 5 minuten in stilte mochten vermaken. Vervolgens kozen we een partner waarmee we nog 5 minuten mochten jojoën, waarna we gingen bespreken hoe het voelde. Yes! Goed begin van het kamp dacht ik zo. Gelukkig deden we later ook leuke spellen die ook werkelijk ergens op sloegen :-)
Tijdens het kamp heb ik de rest ontmoet die naar Vietnam gaat. Stuk voor stuk allemaal leuke mensen waarmee we samen in het huis gaan wonen. Een meisje die vorig jaar ook naar Vietnam is geweest kwam nog even op bezoek bij het kamp om haar ervaringen te vertellen. Ze vertelde dat er in de weekenden allemaal leuke uitstapjes met overnachtingen worden georganiseerd. Het ene weekend naar de mooie rijstvelden van Sapa, het andere weekend genieten van het uitzicht van Ha Long Bay. Hoe chill is dat!
Afgelopen vrijdag hadden we de Prepare4Change training. Deze is georganiseerd door Eye4Asia, de organisatie die zo ongeveer alles voor ons heeft geregeld in Vietnam. Die dag hebben we geleerd over de cultuur in Vietnam, en dat was niet mis. Ik heb veel gehad aan de tips die pastor Tuan aan ons gaf, een pastor met Vietnamese roots. Hij vertelde dat hiërarchie belangrijk is in dit land. Als vrijwilliger sta je helemaal onderaan in de rang en zo dien je je ook te gedragen. Wanneer je op je eerste stagedag zal zeggen dat je komt voor ‘research’, dan plaats je je eigenlijk gelijk aan de directeur en dat zal niet gewaardeerd worden. Mijn voornemen is dan ook om echt de tijd te nemen om kennis te maken op stage en een band op te bouwen, voordat je het woord ‘research’ überhaupt laat vallen. Nog een no-go: Nederlanders zijn heel direct en dit zijn Vietnamezen over het algemeen juist niet. Ik ben het gewend om te vragen waarom of met welke reden iemand iets doet, maar in de Vietnamese cultuur wordt dit opgevat alsof diegene verantwoording aan je af moet leggen. Ach, iedereen kan je van alles vertellen over een land, de mensen en hun cultuur. Ik ga er vooral zonder verwachtingen heen, dan kan het ook nooit tegenvallen!
Deze week hebben we de zogenaamde intensive week op de HAN. Elke dag van 08:45-18:00 naar school, waarbij je in de avonduren nog net genoeg tijd hebt om de laatste dingen te regelen, je backpack in te pakken en afscheid te nemen. Elke dag begint met Engelse les, opgevolgd door 5 vakken waarin alles wordt uitgelegd wat je de komende maanden nodig hebt.
Dit zal mijn laatste reisverslag vanuit Nijmegen zijn,
Liefs!
-
31 Augustus 2015 - 20:57
Mirjam:
Wauw wat ga je een geweldig avontuur tegemoet! Succes deze laatste week thuis met al je laatste keren voor voorlopig! Wij wensen jou een fantastische tijd in Vietnam met veel bijzondere ervaringen en mooie momenten! Wij volgen je graag! Dikke kus van ons! Henk en Mirjam -
31 Augustus 2015 - 21:35
Chris:
Last but definitely not least!
Enjoy the exciting new and safe return after an amazing experience! ENJOY! -
31 Augustus 2015 - 22:12
Ashley:
Lieve Filou,
Ik ga je volgen de heletijd wanneer jij in Vietnam bent. Ook ik ga jou niet meer zien ben ik bang. Maar ik wens je al het geluk toe en vooral hoop ik dat je hele leerzame maanden tegemoet gaat. Ik ben trots op jou, je hebt al zoveel bereikt in een toch best korte tijd. Je weet wat je wilt, je doet wat je wilt. Echt super! ik hoop dat je het helemaal naar je zin krijgt. Ik zie je over 4/5 maandjes weer kleine Loulou :) ! You can do this!!
Xxx dikke kus je buur vriendin meisje haha -
05 September 2015 - 11:56
Esther:
Lief Filoutje,
Heel veel plezier in het verre Vietnam!!
Maak er een mooie ervaring van, maar dat zal jou ongetwijfeld lukken!!
Succes en geniet ervan!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
