50 tinten groen, onderzoek als een speer en meer!

Hoi lieve jullie,

Net als jullie alweer met de jas aan naar buiten gaan in het herfstachtige Nederland zou het hier ook herfstachtig moeten zijn. Het is alweer oktober en ik ben hier alweer een maand, de tijd vliegt! Echter besluit de zomer om nog iets langer bij ons te blijven. Met 32 graden en een hoge luchtvochtigheid is het nog erg warm hier; de zweetdruppeltjes vallen nog net niet op mijn toetsenbord.

Ik merk dat ik het lastiger vind om een blog te schrijven omdat mijn leven hier alweer als normaal aanvoelt. Bijna aangereden worden door scooters, als sardientjes in blik in de bus staan en overal bedrijvigheid en kraampjes met de raarste delicatessen (varkensoren, kippenembryo’s, ganzenbloed) om ons heen is nu de normaalste zaak van de wereld. Dit geeft in ieder geval zeker aan dat ik gewend ben aan het leven hier en mijn draai heb gevonden!

Op stage gaat het goed. Afgelopen donderdag hebben we een gesprek gehad met de hoofden van het Sao Mai Center en hebben we het onderwerp voor ons onderzoek besproken. We gaan ons richten op het maken van een lesprogramma om de kinderen in de klas meer basisvaardigheden aan te leren, zoals het zelf leren eten en aan te kleden. De juffen hadden dit al wel eerder geprobeerd, maar het was nog erg lastig vanwege het lage niveau van de kinderen (mentale leeftijd is tussen 6 maanden en 2 jaar oud) in combinatie met hun autisme. Een leuke uitdaging voor ons dus!
Verder merken we dat we het een stuk drukker krijgen met de opdrachten die we voor onze minor moeten doen, dus in plaats van drie (!) uur slapen in de pauze op het Sao Mai Center werken we nu keihard achter onze laptopjes.

Vorig weekend hebben we een dagtripje naar het mooie Ninh Binh en Tam Coc gemaakt. Dit stadje ligt 90km ten zuiden van Hanoi. Na een busreis van twee uur waarbij we ondertussen nog even uitgestapt zijn om twee tempels te bekijken kwamen we aan in Ninh Binh (wat trouwens heel lang geleden de hoofdstad van Vietnam is geweest). We hebben fietsen gehuurd om de omgeving te verkennen. Bergen, meertjes, 50 verschillende tinten groen.. Het was zo mooi daar! De hoogtepunt van de dag was het boottochtje wat twee uur duurde. Inge en ik stapten het bamboebootje in dat werd geroeid door een local. Met zijn voeten! Het uitzicht was adembenemend, we waren echt aan het genieten. We zijn ook een aantal keer onder grotten gevaren. We kregen dan een zaklamp van het meneertje en we moesten zo plat mogelijk gaan liggen, de grotten waren heel laag. Het was dan heel donker en je kon zelfs vleermuizen zien. Toen het boottochtje erop zat vroeg de man ons om wat geld. We hadden alleen niks bij ons omdat we alles in de tourbus hadden laten liggen. De man werd echt een beetje boos op ons en zei dat hij zo hard gewerkt had, beetje zielig wel. Na het uitstappen zijn we nog bij andere mensen wat geld gaan lenen om het aan de beste man te geven.

Ik mis het echt om hard te lopen. De park waar we eerder naar toe zijn geweest is 30 minuten lopen, dus je bent er al gauw twee uur mee onderweg. Laatst probeerde ik gewoon een beetje door onze buurt te lopen. Niet heel ideaal omdat er heel veel verkeer is, maar het ging toch best goed met mijn tactiek. Ik begon op een grote straat, waarbij ik de hele tijd zijstraatjes nam om vervolgens weer op die grote straat uit te komen. Zo kan ik toch 30 of 45 minuten rennen zonder verdwaald te raken!

De taxi’s hier blijven een loopje met ons nemen. Laatst gingen we van een leuk avondje Old Quarter (het toeristische gedeelte van Hanoi, 10 km van ons huis vandaan) naar huis. Ik zag dat de meter als een tierelier liep dus ik zei er iets van. De man drukte op een knopje op de meter en ineens ging deze normaal lopen. Ze hebben gewoon een knopje waarmee ze sjoemelen! Vervolgens reed de chauffeur nog met een omweg naar ons huis waardoor het bedrag belachelijk hoog was. Het was nog best eventjes rijden voor we bij ons huis aankwamen, maar we waren wel dichtbij een steegje waardoor je lopend binnen twee minuutjes bij ons huis was. Dat was wel een leuke actie: we zeiden dat de taxi nu moest stoppen, we hebben hem wat dongies gegeven en door het steegje naar huis gerend! (En wel even bij ons huis om het hoekje gekeken of hij ons niet aan het opwachten was ;))

Wat ook genoemd mag worden is dat we het beste chillplekje van Hanoi hebben ontdekt: Latern Lounge. Kussens op de vloer, lage tafels, lampionnen aan het plafond, heerlijk Westers en Vietnamees eten, shisha en een muur waar je op mag schrijven <3. Daarnaast zijn we nog twee keer naar de bioscoop geweest, naar de film Everst en naar the Maze Runner. Ook heb ik onze rooftop uitgevonden: met een te gevaarlijk trapje klim je het dak op waar je heerlijk je handdoekje neer kan leggen en kan zonnen. En vrijdagavond wilden we gaan stappen in the Old Quarter. Alles leek dicht te zijn, maar als je even op een rolluik klopt wordt er opengemaakt en blijkt dat er een hele club achter zit! Dit doen ze voor de politie. We hebben ons de hele avond vermaakt in een kroegje waar we onze eigen DJ mochten zijn via YouTube. Lekker gedanst op de billenshake en andere Nederlandse nummers. Zaterdag zijn we naar een zwembad geweest waar we een chilldagje hebben gehad en een beetje bruin zijn geworden. Heerlijk deze ontspanningsmomentjes na een drukke dag of week stage!

Dit weekend gaan we twee nachten naar Halong Bay, dit schijnt het mooiste plekje van Vietnam te zijn! Blauw water waar rotsen uitsteken met een heerlijk strand en een leuk stadje. Het staat zelf op UNESCO World Heritage List, dus ik ben benieuwd!

Tạm Biệt,
Filou xxx